دانلود رایگان,داستان کوتاه,فیلم,نرم افزار,Download

با وجود آن که مشخصات گوشی های جدید اپل هنوز کامل اعلام نشده است، اما مهم ترین آن ها مشخص شده و با توجه به همین مشخصاتِ اعلام شده می توان تفاوت ها و شباهت های آیفون ۱۰، آیفون ۸ پلاس و آیفون ۸ را مشخص کرد.
گویا آی تی – پیش از آن که به بررسی تفاوت ها و شباهت های این سه گوشی بپردازیم، بهتر است چند نکته را ذکر کنیم. نخست آن که هنوز هیچ کس با این سه گوشی کار نکرده است و آن چه که در مورد آن ها در این نوشته گفته خواهد شد، صرفاً بر طبق مشخصات روی کاغذ این سه گوشی است. دوم آن که آیفون ۸ و آیفون ۸ پلاس بر طبق روال اپل پیش رفته اند و تا حدودی نسخه های پیشرفت کرده ی آیفون ۷ و آیفون ۷ پلاس اند، اما گویا اپل با عرضه ی آیفون ۱۰ راه تازه ای را در پیش گرفته است. در ادامه خواهید دید چرا آیفون ۱۰ را می توان به عنوان یک مسیر تازه در نظر گرفت.

تفاوت های آیفون ۸، آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰
۱- دوربین:
هم آیفون ۸، هم آیفون ۸ پلاس و هم آیفون ۱۰ از دوربین ۱۲ مگاپیکسلی برخوردار هستند. اما به گفته ی اپل، دوربین های این سه گوشی قادر به ثبت تصاویر بسیار با کیفیت تری به نسبت دوربین های ۱۲ مگاپیکسلیِ آیفون ۷ و آیفون ۷ پلاس هستند.
در آیفون ۸ از دوربینی ۱۲ مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/1.8 استفاده شده است. اما دوربینِ آیفون ۸ پلاس از نوع دوگانه بوده و هر دو ۱۲ مگاپیکسلی هستند. یکی از دوربین ها دارای دریچه دیافراگم f/1.8 و دیگری دارای دریچه دیافراگم f/2.8 است.
زوم اپتیکال دوربین آیفون  ۸ پلاس دو برابر دوربین آیفون ۸ است و علاوه بر این، دوربین آیفون ۸ پلاس از یک قابلیت جدید به نام Portrait Lighting بهره مند است که کاربر با استفاده از آن می تواند میزان و نوع روشنایی تصویر را تنظیم کند.
در آیفون ۱۰ نیز از دوربین دوگانه استفاده شده است، با این تفاوت که دوربین های آیفون ۸ پلاس به صورت افقی در کنار یکدیگر قرار دارند و دوربین های آیفون ۱۰ به صورت عمودی. دریچه دیافراگم دوربین های آیفون ۱۰ یکی f/1.8 است و دیگری f/2.4. دوربین های آیفون ۱۰ نیز دارای همان قابلیت هایی هستند که دوربین های آیفون ۸ دارا بود.
پس به صورت خلاصه، در زمینه ی دوربین، آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰ آنچنان تفاوتی ندارند و تفاوت این دو با آیفون ۸ نیز به دوگانه بودن دوربین و همچنین قابلیت Portrait Lighting است. در زمینه ی فیلمبرداری نیز تفاوتی میان دوربین های این سه گوشی دیده نمی شود و هر سه قادر به ضبط فیلم با کیفیتِ ۴K هستند.

۲- طراحی و صفحه نمایش:
طراحی آیفون ۸ و آیفون ۸ پلاس به مانند گوشی های پیشینِ اپل است. اما طراحی آیفون ۱۰، بسیار با این دو و سایر گوشی های اپل متفاوت است و بیشتر به گوشی های عرضه شده ی دیگر برندها در سال ۲۰۱۷ شباهت دارد.
صفحه نمایش آیفون ۱۰، ۵٫۸ اینچی بوده و دارای رولوشن ۱۱۲۵*۲۴۳۶ است. تراکم پیکلسی این صفحه نمایش ۴۵۸ پیکسل بر اینچ بوده و قادر به پشتیبانی از ویژگی HDR است.
این در حالی است که صفحه نمایش آیفون ۸ پلاس ۵٫۵ اینچی و صفحه نمایش آیفون ۸ ۴٫۷ اینچی است. نمایشگرهای آیفون ۸ پلاس و آیفون ۸، بر خلاف صفحه نمایش آیفون ۱۰ از ویژگی HDR پشتیبانی نمی کنند و افزون بر این رزولوشن آن ها نیز کمتر از رزولوشن صفحه نمایش آیفون ۱۰ است. رزولوشن صفحه نمایش آیفون ۸ پلاس ۱۰۸۰*۱۹۲۰ است و رزولوشن صفحه نمایش آیفون ۸،   ۷۵۰*۱۳۳۴٫
تفاوتی دیگر که در میان نمایشگرهای این سه گوشی دیده می شود این است که صفحه نمایش آیفون ۱۰  اولد بوده و صفحه نمایش آیفون ۸ و آیفون ۸ پلاس از نوع IPS LCD.
با توجه به آن چه که گفته شد و همچنین با توجه به کنتراست صفحه نمایش آیفون ۱۰ (که ۱۰۰۰۰۰۰:۱ است) می توان گفت کیفیت و وضوح صفحه نمایش این گوشی بسیار بهتر و بالاتر از دو گوشیِ دیگر است. (کنتراست صفحه نمایش آیفون ۸ پلاس ۱۳۰۰:۱  و آیفون ۸، ۱۴۰۰:۱  است.)
افزون بر مواردی که ذکر شد، این نکته نیز بایستی گفته شود که در آیفون ۱۰، حاشیه ی صفحه نمایش کاملاً از بین رفته و این امر چند پیامد را به همراه داشته است:
نخست آن که با وجود بزرگتر بودن صفحه نمایش آیفون ۱۰ به نسبت آیفون ۸ پلاس، به سبب نبودِ حاشیه ی تصویر در آیفون ۱۰، ابعاد کلیِ آیفون ۱۰ کوچکتر از ابعاد کلی آیفون ۸ پلاس است. (ابعاد آیفون ۱۰، ۱۴۳٫۶*۷۰٫۹*۷٫۷ است و ابعاد آیفون ۸ پلاس ۱۵۸٫۴*۷۸٫۱*۷٫۵٫)
دوم آن که به سبب حذف حاشیه های تصویر در آیفون ۱۰، دکمه ی هوم به صورت تاچ آی دی درآمده است. یعنی برای باز کردن آن تنها باید به آن نگاه کرد.
سوم آن که در آیفون ۱۰، کنترل سنتر به قسمت بالا رفته و با سوایپ کردن از بالا به پایین، کنترل سنتر ظاهر می شود.

شباهت های آیفون ۸، آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰
این سه گوشی با وجود آن که در برخی موارد با یکدیگر تفاوت دارند، اما از شباهت های بسیاری نیز برخوردار هستند. پردازنده ی هر سه گوشی از نوع A11 Bionic است. این پردازنده شش هسته ای بوده و بسیار سریع تر از پردازنده ی نسل قبلی، یعنی A10، است.
دیگر آن که هم آیفون ۱۰، هم آیفون ۸ پلاس و هم آیفون ۸ قادر به پشتیبانی از ویژگی شارژ سریع همراه با استاندارد Qi هستند.
دیگر آن که هر سه گوشی ضد ضربه، ضد گرد و غبار و ضد آب هستند. البته ضد آب بودن آن ها کوتاه مدت است و قرار گرفتن این سه گوشی در آب برای مدتی طولانی موجب آسیب فراوان می شود.
با وجود آن که در قسمت صفحه نمایشِ این سه گوشی، تفاوت ها زیاد است اما اشتراکات و شباهت هایی نیز وجود دارد. نخست آن که هر سه گوشی از لمس سه بعدی برخوردار هستند. دوم آن که گستره ی رنگی آن ها نیز یکسان است (هر سه از ۶۲۵ cd/m2 برخوردارند) و سوم آن که هر سه قادر به پشتیبانی از ویژگی True Tone هستند. این ویژگی باعث می شود که رنگ های صفحه نمایش بر حسب میزان دما و سایر ویژکی های محیط به صورت اتوماتیک تنظیم شوند.
شباهت دیگری که میان این سه گوشی دیده می شود، استفاده از سیستم عامل آی او اس ۱۱ در آن ها است.

حرف آخر
با وجود آن که پردازنده و بخش های داخلی هر سه گوشی بسیار به یکدیگر شباهت دارند، اما با این حال قیمت های این سه گوشی اختلاف بسیاری با یکدیگر دارند. این که آیا اختلاف زیاد میان قیمت های این سه گوشی با توجه به تفاوت های آن ها برای خریدار قابل توجیه است یا خیر، موضوعی است که خریدار بایستی در مورد آن تصمیم بگیرد.
آیفون ۸، ۶۴ گیگابایتی: ۶۹۹ دلار.
آیفون ۸، ۲۵۶ گیگابایتی: ۸۴۹ دلار.
آیفون ۸ پلاس ۶۴ گیگابایتی: ۷۹۹ دلار.
آیفون ۸ پلاس ۲۵۶ گیگابایتی: ۹۴۹ دلار.
آیفون ۱۰، ۶۴ گیگابایتی: ۹۹۹ دلار.
آیفون ۱۰، ۲۵۶ گیگابایتی: ۱۱۴۹ دلار.

Source: GooyaIT

با وجود آن که گوگل در تلاش است که مانع از ورود بدافزارها به گوگل پلی شود، اما باز هم خودِ کاربران گوشی های هوشمند، بایستی دقت بیشتری داشته باشند تا مبادا هکرها بتوانند به راحتی اطلاعات گوشی آن ها را بدزدند. البته که هیچ راه مطلقی برای مصون نگاه داشتن گوشی ها از دست هکرها وجود ندارد، اما سعی ما این است که در این نوشتار، به برخی از راهکارهای مفید جهت بالا بردن افزایش امنیت گوشی های هوشمند شما اشاره داشته باشیم تا امکان استفاده ی هکرها از گوشی شما کمتر شود.
گویا آی تی – با وجود آن که گوگل در تلاش است که مانع از ورود بدافزارها به گوگل پلی شود، اما باز هم خودِ کاربران گوشی های هوشمند، بایستی دقت بیشتری داشته باشند تا مبادا هکرها بتوانند به راحتی اطلاعات گوشی آن ها را بدزدند. البته که هیچ راه مطلقی برای مصون نگاه داشتن گوشی های اندروید از دست هکرها وجود ندارد، اما سعی ما این است که در این نوشتار، به برخی از راهکارهای مفید جهت بالا بردن افزایش امنیت گوشی های هوشمند شما اشاره داشته باشیم تا امکان استفاده ی هکرها از گوشی شما کمتر شود.

۱- استفاده از قفل دستگاه
یکی از راه ها برای افزایش امنیت گوشی هوشمند، استفاده از قفل یا گذرواژه یا الگو است. این راه ممکن است یک راه بدیهی و پیش پا افتاده به نظر برسد اما خیلی از کاربران گوشی های هوشمند برای گوشی خود قفلی در نظر نمی گیرند آن هم به این دلیل که مدام به سراغ گوشی خود می روند و تعیین کردن قفل را امری اضافی و موجب آزار می بینند. اما این را به خاطر داشته باشید که استفاده از قفل در امنیت گوشی شما بسیار مؤثر است. اگر در خیابان دزدی گوشی شما را به سرقت ببرد، در صورت وجود قفل کاری نمی تواند انجام دهد اما در غیر این صورت، دست او برای هر کاری باز است. برای فعال کردن قفل به تنظیمات بروید و در قسمت Security بر روی Screen Lock تپ کنید. در آنجا بسته به مدل گوشی شما انواعی از قفل وجود دارد. اگر گوشی شما مجهز به سنسور اثر انگشت و یا دیگر قابلیت های بیومتریک مانند فیس آی دی است حتماً از آن استفاده کنید.

۲- ردیابی و حذف اطلاعات از راه دور
استفاده از ردیابی یا حذف اطلاعات از راه دور نیز یکی از مواردی است که در صورت رعایت آن می توانید باعث افزایش امنیت گوشی هوشمند خود شوید. برای استفاده از این قابلیت در گوشی های اندرویدی، به تنظیمات بروید و در قسمت Google روی گزینه ی Security تپ کنید. در اینجا، دو گزینه ی ردیابی از راه دور (Remotely Locate This Device) و حذف اطلاعات از راه دور (Allow Remote Lock and Erase) را فعال کنید. با استفاده از این دو گزینه در می توانید از راه دور نیز اقدام به حذف اطلاعات خود کنید. به یاد داشته باشید که استفاده از این قابلیت مستلزم روشن بودن گوشی و فعال بودن اینترنت آن است.

۳- غیر فعال کردن تنظیمات منبع ناشناس
برنامه های موجود در گوگل پلی، به اذعان خودِ گوگل فاقد هرگونه بدافزار هستند. اما کاربران گوشی های اندرویدی از چندین و چند مارکت، اپلیکیشن های خود را دریافت می کنند و گاه ممکن است یک سایت به طور خودکار اپلیکشن خود را روی گوشی اندرویدی نصب کند. برای جلوگیری از ورود بدافزارها از این طریق، کافی است به قسمت تنظیمات رفته و در آن جا در بخش Security گزینه ی Unknown sources را غیرفعال کنید. غیر فعال کردن این بخش موجب می شود که نتوانید هر نرم افزاری را نصب کنید. برای نصب هر گونه نرم افزار دلخواه، می توانید موقتاً این گزینه را فعال کرده و پس از نصب، دوباره گزینه را غیر فعال کنید.

۴- اجازه دادن به اندروید برای بررسی برنامه ها
امنیت گوگل پلی هر اندازه هم که زیاد باشد، باز هم امکان آن که نرم افزارهای مخرب به آن وارد شوند وجود دارد. برای اینکه بتوانید برنامه های مخرب روی گوشی خود را تشخیص دهید، می توانید از یکی از قابلیت های اندروید در این زمینه استفاده کنید. اندروید از یک قابلیت برخوردار است که هر چند مدت یک بار برنامه ها را بررسی می کند و در صورت وجود برنامه های مخرب، به شما اطلاع می دهد. برای فعال سازی این قابلیت، در قسمت تنظیمات به بخش Google  بروید و در آن جا روی گزینه ی Security Verify apps تپ کنید. در صفحه ای که به شما نمایش داده می شود گزینه ی Scan device for Security threats را فعال کنید.

۵- به روز نگه داشتن گوشی
تکنولوژی و فناوری امروز همواره در حال به روز شدن است و هکرها نیز همواره در حال یافتن راه های تازه برای ورود به گوشی های هوشمند هستند. بنابراین همواره باید گوشی خود را به روز نگه دارید تا بتوانید از قابلیت های به روز گوگل و اندروید استفاده کنید. برای این منظور در قسمت تنظیمات به بخش About phone رفته و در آن جا در قسمت System updates به روزرسانی های موجود را چک کنید و در صورت وجود به روز رسانی جدید، گوشی خود را به روز رسانی کنید.

۶- فعال کردن بروزینگ ایمن در گوگل کروم
هکرها تنها از طریق اپلیکشن ها وارد گوشی نمی شوند. یکی دیگر از راه های ورود به گوشی، مرورگر است. کاربر به هنگام مشاهده ی یک وب سایت ممکن است مورد هجوم تعداد زیادی از کدهای مخرب واقع شود. اما گوگل برای این امر نیز چاره اندیشیده است. مرورگر گوگل کروم قابلیتی دارد به نام Safe Browsing. با استفاده از این قابلیت می توان از ورود به سایت های مشکوک جلوگیری کرد. مرورگر کروم هنگامی که شما به سایت هایی که امکان ارسال کدهای مخرب در آن ها وجود دارد وارد می شوید به شما هشدار می دهد. برای فعال کردن Safe Browsing باید در گوگل کروم در قسمت تنظیمات بر روی گزینه ی Privacy تپ کنید و در آنجا گزینه ی Safe Browsing  را فعال کنید.
 
تجهیز گوشی های هوشمند به دو ویژگی بیومتریک در آینده
در نخستین راهکار گفته شد که یکی از بهترین روش ها جهت افزایش ایمنی دستگاه های هوشمند، استفاده از قفل خصوصاً ویژگی های بیومتریک مانند اثر انگشت، تشخیص چهره و … است. اما اینجا مشکلی وجود دارد و آن این است که وجود یک ویژگی بیومتریک گاهی برای تشخیص هویت کاربر کافی نیست و ویژگی بیومتریک مورد نظر نمی تواند هویت کاربر را تشخیص دهد. برای این مشکل، برخی از کارشناسان استفاده ی همزمان از دو ویژگی بیومتریک، مثلاً تشخیص چهره و تنِ صدا، را پیشنهاد داده اند. اما مشکلی که اینجا وجود دارد این است که در صورت حضور کاربر در مکان های شلوغ یا تاریک، هر دو ویژگی دچار مشکل خواهند شد. برای رفع این مشکل پیشنهاد داده اند که دو راهکار بالا، به عنوان مکمل با یکدیگر کار کنند تا اگر استفاده از یکی امکان نداشت، بتوان از دیگری استفاده کرد.
شرکت Sensory که این راهکارها را پیشنهاد داده است همزمان بر روی مکانیسمی کار می کند که از حالت لب ها و صداهایی که انتشار می یابند برای افزایش امنیت استفاده می کند. با استفاده از این مکانیسم، گوشی می تواند درستی تلفظ کلمات توسط کاربر را تشخیص دهد. به نظر می رسد در آینده ای نزدیک، شاهد تدابیر امنیتی بیشتری در گوشی های هوشمند و در کل ماشین ها هستیم.
Source: GooyaIT

عصر حاضر، زمانه هجوم رسانه‌های مجازی و فضای سایبر است. دنیای بی انتهایی از معلومات متنوع که هم نکات آموزنده و سازنده دارد و هم، سبب ساز بد آموزی‌ها و ناهنجاری‌های مختلف است.این فضا، برای کودکان و نوجوانان« ِمنویی» متنوع تر از خوراکی‌های روح و روان با طعم های مختلف دارد و هر روز نیز این لیست بلند بالا، غذای جدیدی را عرضه می‌کند.
در این بین برخی از بازی های غربی مثل کلش آف کلنز یا جنگ خان ها به محبوبیت عجیبی در بین جوانان و نوجوانان ایرانی پیدا کرده، اما پشت پرده این تجارت چه کسانی هستند و میزان گردش مالی این بازی چقدر است؟

گویا آی تی – بازی‌های رایانه‌ای یکی از محصولات تولیدی در قالب رسانه‌های نوین است که دارای تنوع فراوان بوده و برای هر سن و سلیقه‌ای، سرگرمی را در فضای مجازی تدارک دیده است.
اگرچه از اثرات مثبت این بازی‌ها در پرورش رشد ذهنی و فکری افراد مختلف نمی‌توان به سادگی گذشت، اما باید به این نکته اساسی توجه کرد که به دلیل عدم آشنایی مخاطبان، این نوع بازی‌ها از فرهنگ استفاده آن، آسیب‌ها و صدمات روحی و روانی این تفریح مجازی بسیار بیشتر از سود و منفعت آن است.
برای بررسی و واکاوی آسیب‌های بازی‌های رایانه‌ای در قشر نوجوان و جوان، به ویژه دانش‌آموزان، میزگرد تخصصی در این خصوص با حضور «بابک کرباسی»، یکی از تولید کنندگان بازی‌های رایانه‌ای» و «حمید صدیق میرزایی»، پژوهشگر رسانه‌های نوین، برگزار شد.
بابک کرباسی یکی از تولید کنندگان بازی‌های رایانه‌ای در این خصوص، اظهار داشت: بی‌سوادی مطلق نسبت به بازی‌های رایانه‌ای در بخش زیادی از والدین دانش‌آموزان حاکم است.
وی ادامه داد: این، حاصل اختلاف طبقاتی بین تحصیلات و دانش دو نسل است؛ پدر و مادرانی که فرزندان تا پایه ششم دارند، اصولاً تا سن ۳۵ سال هستند و این افراد در مقطعی رشد کرده‌اند که هجوم فناوری‌ها به ایران آغاز شده بود و اینها فقط مصرف‌کننده بوده و هیچ چیز نمی‌دانستند.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای افزود: این نسل، نسلی بود که اینترنت را شروع کردند و با «یاهومسنجر» و «یاهو ۳۶۰» خوشحال بودند و از این هجوم فناوری فقط لذت می‌برده و استفاده می‌کردند؛ از اینکه فرزند ۷ ساله‌ آنها می‌تواند رایانه را روشن کند و کاری که پدرش بلد نیست را انجام می‌دهد، یا گوشی هوشمند خریده و در اختیار فرزند زیر ۱۰ سال خود قرار دهند، خوشحال است؛ در حالی که این کاری است که بر خلاف تمام استانداردهای بین‌المللی است.
کرباسی یادآورشد: بخشی از بی‌سوادی والدین مربوط به حاکمیت و دولت است. مشکلی که داریم این است که همان والدین در دستگاه‌هایی مشغول کار هستند و همین نسخه را برای فرزندان دیگر نیز می‌پیچند.
وی بیان داشت: درد این بود که استفاده از اینترنت برای کودکان زیر ۱۵ سال در دنیا شرایط خاص دارد و باید در ایران این موضوع را ساماندهی کنیم، اما والدین همین کودکان آمدند و سیم‌کارت کودک را ابداع کردند و گفتند «اینترنت کودک می‌گذاریم و تلفن‌های هوشمند کودکان درست می‌کنیم»؛ بدون هیچ بررسی روی این موضوع که چه عواقبی می‌تواند داشته باشد.
*سرگرمی‌های دیجیتالی، «پستانک» ساکت کننده والدین برای فرزندانشان است
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای با اشاره به آسیب‌های این بی قانونی در رفتارها، متذکر شد: چند معضل داریم؛ یکی عدم اطلاع و اشراف والدین روی سرگرمی‌های دیجیتالی کودکان است که از تلفن‌های همراه به عنوان ابزار سکوت (پستانک) فرزندان خود استفاده می‌کنند تا آنها ساکت بمانند.
کرباسی تصریح کرد: در استفاده از اینترنت، فضای مجازی و انجام بازی‌های رایانه‌ای بخشی در ماهیت بازی است و بخش دیگر این است که والدین نمی‌دانند درگاهی که در این مسیر باز می‌شود، محتوای چه چیزی است.
* باید به جای بازی‌های وارداتی، نگران تولیدات داخلی باشیم
وی با انتقاد از بی کیفیتی بازی‌های رایانه‌ای تولید داخل، گفت: در بازی‌های رایانه‌ای دو نوع بازی وارداتی و داخلی وجود دارد. کم‌کم به جایی رسیده‌ایم که خیلی نباید نگران بازی‌های خارجی باشیم، بلکه دو سال است که باید مراقب تولید داخلی باشیم تا از بابت آنها فرزندانمان ضربه نخورند و اگر در حوزه صادرات برویم، شاید بعضی از کشورها حتی واردات برخی از بازی‌های رایانه‌ای ایرانی را ممنوع کنند!
* بی بند و باری در بازی‌ها ریشه‌ای شده است
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای ابراز داشت: بی‌بند و باری و ولنگاری فرهنگی در بازی‌ها ریشه‌ای شده است و بخش قابل توجهی از این ایراد، تقصیر دولت است. در حال حاضر، تصمیم‌های اشتباهی گرفته‌اند و امروز فقط با یک تصمیم جدید، روبه‌رو شدن با یک اعتراض عمومی بین تولیدکنندگان و بالا رفتن هزینه اصلاح امور، شاید بتوان آینده را بهتر کرد.
* مسئولان در خصوص بازی‌های رایانه‌ای بی سواد هستند
کرباسی با تأکید بر اینکه کارهای تصمیم گرفته شده بر اساس همان بی‌سوادی است که به کار گرفته‌اند و متأسفانه این بی‌سوادی کاملاً حاکم شده است، خاطر نشان کرد: بازی کردن در زمانی که ما کودک بودیم، جرم نبود و بعضی از سرگرمی‌ها به خاطر سن ما خطرناک بود، اما به مرور زمان و گذشت سن، اجازه بازی‌هایی مثل تیروکمان می‌دادند و بعضی از بازی‌ها به لحاظ اخلاقی درست نبود و جلوگیری می‌کردند؛ ضمن اینکه بعضی از اسباب‌بازی‌ها کنترل می‌شد و برای هر کدام از دختران و پسران اسباب بازی متناسب با سن آنها بود.
وی تصریح کرد: در حال حاضر به بازی‌های دیجیتال رسیده‌ایم و برای بازی کردن با این بازی‌ها، استانداردی وجود دارد و کسی که در کنار بازی کردن رایانه و موبایل، حرکات فیزیکی و ورزشی نیز انجام می‌دهد پسندیده است، اما وقتی در جامعه نگاه می‌کنیم این ابزار به «پستانک» و «آب‌نباتی» برای ساکت‌تر شدن فرزندان تبدیل شده است و این، دردسر ایجاد می‌کند. بازی کردن فی‌نفسه بد نیست، حتی بازی رایانه‌ای، اما چه بازی کنیم و چقدر بازی کنیم مهم است.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای با اشاره به پیچیدگی بازی‌های رایانه‌ای، اضافه کرد: برخی از والدین نمی‌دانند در بازی‌های رایانه‌ای چه خبر است.
*ردپای یهودیان در شرکت‌های تولید کننده بازی‌های رایانه‌ای
کرباسی ادامه داد: پدر و مادرها فکر می‌کنند فقط این بازی‌ها سرگرمی است و نباید این مسائل مهم را بگوییم. در آمریکا، در کمپانی‌های بزرگ بازی‌سازی ردپای یهیودیان را به خوبی می‌توان دید و برخی از این تولید کنندگان بزرگ در اختیار کمپانی‌های صهیونیستی قرار گرفته است.
وی تأکید کرد: این موضوع هشدار می‌دهد که چه خبر است برخی از صهیونیست های یهودی که در سرزمین اشغالی دارای املاک هستند و سرمایه‌گذاری می‌کنند، کمپانی بزرگ‌بازی سازی ایجاد کردند و این بازی‌ها به بازار ایران می‌آید.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای بیان داشت: قانون کپی‌رایت در کشور نداریم و صلاح نیست داشته باشیم. مقام معظم رهبری در جواب استفتاء وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته بودند «به دلیل ظلم این کشورها در قبال ما و اینکه اموال ما را بلوکه می‌کنند، نیازی نیست که به آنها ارز بدهیم و به غیر از کتاب نیازی به رعایت این قانون نیست».
کرباسی متذکر شد: بازی‌ها بدون کپی‌رایت به کشور می‌آید و قانون‌گذار برخلاف قانون اساسی کشور عمل می‌کند. قانون خدمات کشوری اجازه واگذاری تولیت و قانون‌گذاری در بخش خصوصی را نمی‌دهد و اعلام می‌کند در حوزه سیاسی، فرهنگی، امنیتی و اقتصادی نمی‌توان تولیت را به بخش خصوصی واگذار کنیم.
وی افزود: در سال ۱۳۸۵ آمدیم و به دستور رئیس جمهور وقت و در یک سهل‌انگاری، در شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب شده که کل صنعت بازی‌های رایانه‌ای کشور را در اختیار یک مؤسسه فرهنگی و هنری، خصوصی و غیر دولتی به نام «بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای» قرار دهید و شعار آن، کوچکتر کردن دولت بود. آن بنیاد مسئول صدور مجوز، حمایت از ساخت، واردات بازی، کنترل بازار و رده‌بندی سنی بازی‌ها بود، اما خود نیز تولیدکننده شد و نتوانست اوضاع را کنترل کند.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای یادآورشد: در بازیها اعلام می‌کنند برای نمونه؛ برهنگی و خشونت در آن وجود دارد؛ در نتیجه در نهایت مُهری به آن می‌زنند و منِ تولیدکننده نیز ناسزا می‌خورم.
کرباسی با انتقاد از بی اطلاعی والدین از محتوای این بازی‌ها، عنوان کرد: وجود طبقات مختلف بی‌سوادی، امروز این فونداسیون کج را ایجاد کرده است؛ البته بازی خوب هم وجود دارد، اما شرط آن، رعایت اصول است.
وی خاطر نشان کرد: بی‌فرهنگی و بی‌سوادی مسؤولان تا والدین، تهدید بازی‌های رایانه‌ای است. مسئولان گفته‌اند بودجه می‌گذاریم تا تولید کننده داخلی‌ تولید کنند، اما پرسش بنده این است که بازی سازهای سال‌های اول صنعت «گیم» کشور که در سال ۸۴ شروع کردند،در حال حاضر کجا هستند؟ تمامیت صنعت تولید بازی را به دست عده‌ای جوان و دانشجو که تازه وارد صنعت شده‌اند، داده‌اند.
*ساخت بازی رایانه‌ای مجوز نمی‌خواهد!
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای‌ گفت: در حوزه‌ بازی‌سازی رایانه‌ای تهیه‌کننده و شرکت دارای مجوز الزامی نیست. سال گذشته برای ساخت بازی، بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای پروانه ساخت می‌دادند، اما بعد اعلام کردند، دیگر برای ساخت بازی هیچ مجوز و پروانه‌ای نمی‌خواهد.
کرباسی اضافه کرد: الان یکسال است مجوز ساخت بازی نمی‌دهند و بازی نامه را بررسی نمی‌کنند و می‌گویند «بسازید اگر خوب بود، مجوز می‌دهیم و اگر خوب نبود خارج از کشور عرضه کنید».
وی با اشاره به حجم بازی‌های رایگان تولید شده برای نوجوانان، یادآور شد: بازی‌هایی با ادبیاتی مانند «لات و داداش مشتی» با نام «الف» و یا بازی «پ» که می‌گوید «مافیای خود را بساز و حرفه‌ای ترین آدم‌ها را استخدام کن و باید ثابت کنی قوی‌ترین فرد مافیای این شهر هستی» تولید شده است.
* فیلم‌های فارسی سال‌های قدیم وارد بازی‌ها شده است
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای با اشاره به تنوع گسترده بازی‌ها و محتوای نامناسب آنها،افزود: بازی دیگری به نام «ل» ساخته‌اند که داستان از این قرار است که یک لوتی با جمعی نالوتی درگیر می‌شوند و آنها را می‌زنند. یا «ل۲» که نقش هنرپیشه فیلم فارسی‌های قدیم را ایفا می‌کند و فرد، قسمت‌های اکشن آنها را بازی می‌کند و اینها در یک سال اخیر ساخته شده است.
کرباسی با انتقاد از محتوای نامناسب بازی‌های تولید داخل، متذکر شد: واردات را رها کنید و یکی جلوی این بازی داخلی زرد ایرانی را بگیرد. «چ» یا بازی دیگری آمده است که جایزه اول بهترین بازی را در مسابقات رسمی تهران به آن داده‌اند؛ اما اجازه انتشار در کشور را ندارد.
وی ادامه داد: بازی «مموراندا» از کتاب نویسنده ژاپنی هاروکی موراکامی است و داستان زندگی زنی ۲۵ ساله که مشکلاتی در زندگی خود دارد، با فضاسازی های بی ربط به فرهنگ ما در بار مشروب‌فروشی تا موارد اخلاقی و محیطی دیگر که بدون مجوز در ایران ساخته شده و برنده بهترین جایزه سال وزارت ارشاد شده است! ولی به دلیل محتوای خاص فقط در بازار خارج از ایران عرضه شده و اتفاقا مورد استقبال نیز قرار گرفته است.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای با انتقاد از بی توجهی مسئولان نسبت به تولید بازی‌های رایانه‌ای، اظهار داشت: اداره بازی‌های رایانه‌ای را خصوصی می‌کنند تا خود مجوز و پروانه بدهند و حالا نیز با بی‌قانونی بگویند «دیگر نیاز نیست مجوز بدهیم». امروز مشکل این است که کودکان و نوجوانان موبایلی در دست دارند که بابی‌سوادی والدین، این وسیله دست آنهاست.
* نوجوانان تا سن ۱۵ سالگی نباید گوشی همراه هوشمند داشته باشند
کرباسی با تأکید بر اینکه فرزندان تا سن ۱۵ سالگی نباید گوشی هوشمند داشته باشند، تصریح کرد: بازی آنلاین با رده‌بندی «۳+» سال در ایران وجود دارد؛ مگر کودک ۳ ساله می‌تواند وارد اینترنت بشود؟ می‌گویند «بازی خیلی شاد است» سؤال این است که خب! اما تکلیف کودکان با محیط اینترنت چه می‌شود؟
وی متذکر شد: از سال ۹۲ شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب کرده است تمام فعالیت‌ها باید با پیوست فرهنگی انجام شود، اما در صنعت‌بازی پیوست فرهنگی کجاست؟
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای یادآورشد: مگر بنیاد بازی‌های رایانه‌ای وظیفه رده‌بندی بازی‌ها را برعهده ندارد؟ اگر یک مغازه فروش سی‌دی بدون هولوگرام داشته باشد پلمب می‌شود، اما اگر شما «کافه‌بازار» را باز کنید، اگر بیش از ۱۵ درصد بازی با رده‌بندی در آن دیدید،بنده از شما عذرخواهی می‌کنم! بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای نیز می‌گوید «من نمی‌توانم جلوی آنها را بگیرم، چراکه تعداد بازی‌ها خیلی زیاد است».
*۹۵ درصد بازی‌های رایانه‌ای تولید خارجی است
کرباسی در پاسخ به این پرسش که «آیا آماری از تعداد بازی تولید داخل و وارداتی وجود دارد؟»، اضافه کرد: در خصوص تعداد بازی‌های تولید داخل و خارج واقعاً نمی‌توانیم عددی اعلام کنیم و حتی بنیاد ملی بازیها نیز آمار ندارد، اما آنچه به صورت عمومی اعلام می‌شود، بین ۸۰ تا ۸۵ درصد استفاده از بازی‌ها، محصولات خارجی بوده و مابقی ایرانی است.
وی عنوان کرد: این بازی‌ها برای کسب و کار ایجاد شده یا قرار است اوقات فراغت کودکان و نوجوانان باشد؛ در نتیجه این پرسش وجود دارد که امضای ایرانی و تأیید این بازی‌ها کجاست؟
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای با طرح این پرسش که دانش‌آموزان بی‌تربیت دبستانی محصول چیست؟، تصریح کرد: وقتی در یک بازی عنوان می‌شود «پدرت را در می‌آورم!» یا «راننده تاکسی به خانمی می‌گوید “بیا سوارت کنم!” » فرزندانمان این‌ها را یاد می‌گیرند و تکرار می‌کنند؛ باید گفت نسلی را دارند تربیت می‌کنند که نمی‌شود آنها را کنترل کرد.
کرباسی با اشاره به روند توزیع بازی‌ها، افزود: در توزیع بازی‌ها به شدت مشکل داریم و کم سوادی خانواده‌ها و مسئولان، کل سیستم تولید را به هم ریخته است؛ زمانی از ما پرسیدند «چرا بازی دفاع مقدس نمی‌سازید؟» گفتم «من نباید جواب بدهم» داستان شهید فهمیده را از کتاب درسی حذف می‌کنند و سروصدا می‌شود و بعد، آن را خلاصه کرده و در بخش دیگری قرار می‌دهند؛ یعنی دفاع مقدس برای دولت و کسی که پول دارد، معنا ندارد. بنده اگر با پول شخصی نیز بازی بسازم، برای پخش آن کمکی نمی‌کنند.
وی ابراز داشت: اعلام می‌کنند باید فرهنگ نسل بعدی عوض شود؛ این سؤال وجود دارد که یعنی قرار است نسل کودک و نوجوان ما اروپایی بزرگ شود؟ حال، چرا شورای عالی انقلاب فرهنگی این موضوع را نمی‌بیند؟ چرا شورای عالی فضای مجازی فقط تأیید کننده مصوبات شده است و مجلس هر مصوبه‌ غلطی را تأیید می‌کند؟
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای تأکید کرد: برخلاف قانون اساسی اعلام شده است بازی‌های رایانه‌ای را به بخش خصوصی بدهید، چرا سال ۸۵ این قانون را مصوب کردید؟ سال ۹۱ سایت مجلس نوشت که در بررسی لایحه بودجه این سال، بودجه بنیاد بازی‌های رایانه‌ای قطع شده است.
کرباسی در توضیح دلایل قطع شدن بودجه بازیها، افزود: اعلام شد، اولاً این برخلاف قوانین کشور است؛ با توجه به وجود مصوبه و دوم اینکه، در حوزه مالی لااقل عملکرد شفاف نیست و بودجه آن قطع است.
وی بیان داشت: در حال حاضر تولیت این کار بودجه ندارد؛ در حالی که بازار را باید کنترل کند و مجوز بدهد. در مقابل تولیدکننده باید بازی تولید کند، آن هم بدون حمایت دولت و اگر کار نامطلوب بسازیم، اعتراض می‌کنند و اگر خوب بسازیم، دولت حمایت نمی‌کند.
* گردش مالی ۵۰ میلیون دلاری بازی «کلش آف کلنز» در ایران
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای در خصوص «گردش مالی بازی‌ها»، یادآور شد: براساس آمار دولت، بازی «کلش آف کلنز» در سال ۹۴ و نیمه سال ۹۵، در ایران روزانه ۵۰ میلیون دلار درآمد داشته است؛ حالا این پرسش مطرح است که چه کسی مجوز داده است تا بازی‌های خارجی به شبکه شتاب ما وصل شوند و شرکت‌هایی بازی‌ها را ترجمه کرده و ارزش ریالی بگیرند و ارز خارج کنند؟
* اعطای وام ۱۴ میلیاردی به دختر آقای «ن» !
کرباسی با طرح این پرسش که «بزرگترین شرکتی که در ایران این کار را می‌کند کیست؟»، بیان داشت: این شرکت برای دختر آقای «ن» است. چرا دولت از این‌ها حمایت می‌کند؟ دولت سال گذشته ۱۴ میلیارد تومان وام به این شرکت داده است.
وی با اشاره به تولید بازی‌های فاقد محتوای مناسب برای کودکان و نوجوانان، افزود: حیوان‌آزاری و عادت دادن کودک و نوجوان به اینکه «بروید درگیری خروس‌ها را راه‌اندازید و به خروس یاد بدهید که با چاقو و چماق همدیگر را بزنند»، این محتوای یک بازی ایرانی است که به عنوان پرفروش‌ترین و موفق‌ترین بازی، تقدیر شده و جازه می‌گیرد. یک میلیارد تومان وام برای ساخت مجموعه شماره (۲) آن می‌دهند و اینکه مدیر آن، خاندان نوری‌زاد هستند، حالا این را به چه کسی بگوییم؟ اقای جهرمی وزیر ارتباطات می گوید سال گذشته ۱۰ میلیارد تومان به صنعت بازی سازی ایران وام داده اند و امسال و سال آینده هم خواهند داد.
بررسی کنند که این وام با چه ساز و کاری در اختیار چه کسانی قرار گرفته است.
*شرکت‌های تولید کننده بازی در دستان آقازاده‌هاست
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای تصریح کرد: بنده برای تحقیق از این شرکت‌ها رفتم و دیدم نصف آقازاده‌ها در آنها هستند و «ژن‌ برتر» در اینجاست! آنها بی‌سروصدا کار می‌کنند. بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای همین امروز در نمایشگاه «گیمرکاپ» شرکت دارد.
* ۲۵ میلیون «گیمر» در ایران وجود دارد/ورود سونامی مرگ اخلاقی به کشور همراه با بازی‌های رایانه‌ای
کرباسی متذکر شد: بزرگترین تابلو در آنجا این است که ما (ایران) کشوری هستیم با ۲۵ میلیون «گیمر» و مصرف‌کننده و تولیداتی در این خصوص داریم.
وی با بیان اینکه راهکاری در خصوص برخوردهای سلیقه‌ای با بازی‌های تولید داخل وجود ندارد، اضافه کرد: دلیل این موضوع این است که این دست بخش خصوصی است و امروز به ما می‌گوید «انجام بدهید» و فردا می‌گوید «انجام ندهید».
باید گفت «ما از سال ۱۴۰۰ به بعد ادب و آرامش را در خانواده‌های ایرانی نمی‌بینیم و سونامی مرگ اخلاقی همراه این بازی‌ها به کشور می‌آید».
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای در خصوص اینکه «چند درصد بازی‌های خارجی صلاحیت استفاده را دارند؟»، تصریح کرد: اگر به مجوز دولت استناد کنیم، همه آنها صلاحیت دارند؛ برای نمونه در «کافه‌ بازار» بازی چاله میدان وجود دارد. آیا رده‌بندی سنی برای آن ذکر شده است؟ این را باید وزارت ارشاد جواب دهد. آنها می‌گویند «این بازی که بد نیست» و می‌گویند «شما می‌خواهید جلوی کسب و کار را بگیرید».
کرباسی در واکنش به این موضوع، بیان داشت: ما می‌گوییم باید شرایط بازی‌های وارداتی و سیستم اتصال شبکه شتاب ما به بازی‌های وارداتی اصلاح شود. این طور غلط است. باید مشخص شود کشور در حوزه بازی‌ها می‌خواهد تولیدکننده باشد یا مصرف‌کننده؟
* ۱۲۰ تولید کننده بازی رایانه‌ای در کشور وجود دارد
وی با بیان اینکه در حال حاضر ۱۲۰ شرکت تولیدکننده بازی در کشور داریم،افزود: بهترین بازی خارجی، بدون کپی‌رایت به ایران می‌آید و با مبلغ ۵ هزار تومان عرضه می شود، اما بهترین بازی ایرانی را می‌سازیم و ۱۰ هزار تومان عرضه می‌کنیم؛ البته کیفیت خارجی بهتر است؛ چراکه چند میلیون دلار صرف ساخت آن شده است.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای گفت: ما می‌گوییم واردات را که کنترل نمی‌کنید؛ بودجه نیز نمی‌دهید، تولید نیز پروانه نمی‌خواهد؛ حال در مقابل آنها می‌پرسند «چرا وضعیت دانش‌آموزان این‌طور است و بازی‌های نامناسب در گوشی‌های خود دارند؟» باید بگویم این برای الان و فقط مال این دولت نیست و در این چهارسال انجام نشده است؛ بلکه این کار و اجرا از سال ۸۵ غلط بوده است.
کرباسی ادامه داد: لیگ بازی‌های رایانه‌ای دو سال است در ایران اجرا شده است، سال گذشته مردانه بود و امسال بنیاد ملی بازی‌ها، قسمت بانوان را اضافه کرده است که کار خوبی است.
وی در خصوص«راهکار برون رفت از شرایط فعلی»،خاطرنشان کرد: تنها چیزی که می‌توان شرایط موجود را از این حالت درآورد و به مرور زمان درست شود، این است که حاکمیت، موضوع بازی‌های رایانه‌ای را به قانون بازگرداند؛ موضوعاتی مانند بازار واردات، تولید، حمایت، نشر و آموزش، تا وقتی بخش خصوصی به شکل ۱۰۰ درصد باشد، همین طور است و همان پیش‌بینی می‌شود که قانون‌گذار کرده بود و در نهایت این، غلط از آب درمی‌آید.
*تجمیع همه مسائل مربوط به بازی‌ها در یک مؤسسه خصوصی مطلوب نیست
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای عنوان کرد: تجمیع همه چیز در یک مؤسسه فرهنگی و خصوصی، شدنی نیست و واقعاً تا موقعی که توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی این اساسنامه مجدد خوانده نشود و به‌روز رسانی نشود، هیچ چیز عوض نمی‌شود.
*صنعت بازی سازی نمی‌تواند توسط بخش خصوصی کنترل شود
کرباسی ابراز داشت: ۱۰ سال روی این رویه پافشاری کرده و رفته‌اند و باید این اساسنامه تغییر کند؛ چرا که صنعت بازی سازی، صنعت تخصصی و بالادستی است و نمی‌تواند توسط بخش خصوصی کنترل شود.
وی با اشاره به تولیدات بازی‌های رایانه‌ای، تصریح کرد: ما تولیدکننده‌ها نیاز به تولیدات رسانه‌ای مناسب داریم و این تولیدات نیز مانند تمام صنایع دیگر است. ایران در این صنعت نوپاست و در دنیا در همه صنایعی که به دستور حاکمان به صنایع اضافه می‌شود دولت کمک می‌کند تا آن صنعت شکل‌ گیرد.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای خاطر نشان کرد: نمی‌شود اعلام کنیم می‌خواهیم جزو باشگاه‌ بازی‌ساز باشیم، اما بگوییم پول نداریم و خودتان بسازید؛ در حالی که در کشورهای دیگر صنایع مختلف که می‌خواهند وارد تولیدو بازار شوند، هزینه‌هایی به آنها داده و سوبسید می‌دهند و از آن حمایت می‌کنند.
کرباسی بیان داشت: در این سال‌ها در کشور همه چیز در رانت‌ و لابی‌گری رفت و در حوزه‌ بازی‌ها میلیارد تومان به شرکت‌های «x» و «y» دادند، سند تغییر نکرد و فقط دروازه ورودی گشادتر شد.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای تاکید کرد: وقتی این سند درست نشود و شورای عالی انقلاب و شورای فضای در این چشم‌انداز مسائلی مالی را نمی‌بینند، این موضوع درست نمی‌شود.
وی با اشاره به اهمیت سواد و آگاهی والدین در خصوص بازی‌های رایانه‌ای، افزود: والدین DVDهای بدون اسم در کِشوی اتاق فرزندان خود را چک می‌کنند، اما نسبت به بازی‌های رایانه‌ای حساس نیستند؛ ضمن اینکه ابتدا دولت باید فرهنگ‌سازی رسانه‌ای انجام دهد و صدا و سیما با ساخت فلیم، کلیپ و تیزر، فرهنگ‌سازی کرده و کمک کند تا این موضوع در خانواده‌ها جا بیفتد.
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای در خصوص اینکه «در حال حاضر چه تعداد بازی در روز تولید می‌شود؟»، اضافه کرد: باید گفت« الان یا الان!»؛ چراکه لحظه‌ای بازی وارد بازار می‌شود؛ ضمن اینکه اگر خانواده به این حد اروپایی زندگی کردن رسیده که مهم نیست فرزندش چه فیلم و بازی را ببیند، باید بدانند این سونامی در ۱۰ سال آینده وارد کودکان و نوجوانان می‌شود؛ در نتیجه بعد از فرهنگ‌سازی دولتی، باید سطح سواد خانواده‌ها افزایش یابد.
کرباسی با اشاره به ضرورت اصلاح قوانین بازی‌ها، ابراز داشت: واردات بازی‌های رایانه‌ای به خصوص روی موبایل‌ها و وصل بودن به شبکه بانکی کشور، خروج ارز از کشور، به هم زدن رقابت کف بازار و تغییر ذائقه مصرف‌کننده‌ها از جمله ضرورت‌های اصلاح امور مربوط است.
وی در خصوص ذکر «مصادیقی از ولنگاری فرهنگی در بازی‌های موجود در بازار»، یادآورشد: در کافه‌ بازار و غیره نگاه کنید! چرا باید بازی خارجی در صدر درآمدزایی کشور قرار گیرد؟
تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای متذکر شد: در حوزه بازی‌های رایانه‌ای به شدت اوضاع نامطلوب است و اخلاق و رفتار استفاده کنندگان آن در حال عوض شدن است. این شرایط می تواند با کمک وزارت ارشاد و مدیرعامل بنیاد به نفع تولیدکنندگان و مصرف کننده ایرانی تغییر کند.
منبع: فارس
Source: GooyaIT

محققان می گویند روشی را برای ساخت الکل از هوا پیدا کرده اند و این تکنیک به جای اینکه تنها در پرداخت اجاره خانه به ما کمک کند، می تواند دنیا را نجات دهد.
گویا آی تی -اکنون، پیش از آنکه بخواهید برنامه های آخر هفته ی خود را در مورد این فانتزی تنظیم کنید، باید بگوئیم منظور از الکل در اینجا، فراتر از آن چیزی است که در نوشیدنی ها وجود دارد، و هوایی که این الکل از آن ساخته می شود هم در واقع سنگین بوده– و مملوء از آلاینده هایی است که گرما را به دام انداخته و در حال تخریب اتمسفر کره زمین هستند.کمی گیج شده اید؟ خب، پیش از آنکه به موضوع جالب کشفیات جدید یک دانشجوی دکترا به نام “مینگ ما” از دانشگاه فناوری هلند بپردازیم، کمی به عقب بر می گردیم.در حالی که به نظر می رسد این تحقیق بیشتر راهکاری برای کمک به علاقه مندان به الکل باشد– و در فرضیه نیز می تواند همینطور باشد –این پروژه مربوط به تغییر کاربری مقدار بسیار بالای کربن دی اکسید موجود در جو است که دمای هوا بیش از آنچه که باید افزایش پیدا کند.اکنون که با کمبود روش های موثر در کاهش انتشار کربن در اتمسفر مواجه هستیم تا از نوسانات بیشتر تغییرات اقلیمی و خطرناک شدن آن جلوگیری کنیم، یکی از مسائلی که در حال حاضر ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است، رویکردی به نام به دام انداختن کربن است.همانطور که از اسم آن مشخص است، این فرآیند شامل استفاده از فناوری های مختلف برای جمع آوری کربن منتشر شده در جو از مراکز صنعتی است؛ با استفاده از این روش، کربن پیش از آنکه از این محیط های صنعتی، مانند نیروگاه های برقی که با زغال سنگ کار می کنند، خارج شود و به اتمسفر ورود پیدا کند، جدا می شود.یکی از روش های انجام اینکار، فرآیندی است که به دام انداختن و ذخیره کربن (CCS) نام دارد، که در آن می توان کربن پرداخت شده را به زیر زمین پمپ کرد و این کربن با گذشت زمان به سنگ های جامد تبدیل خواهد شد.اما به نظر می رسد که روشی جایگزین برای جدا کردن کربن، که به دام اندازی و استفاده از کربن (CCU) نام دارد، نسبت به روش دفن کردن انتشارات کربن در داخل زمین، برای انسان سودمند تر باشد.CCU به جای دفن کردن، به دنبال تبدیل کربن دی اکسید به مواد شیمیایی دیگر نظیر بیکینگ سودا، یا منابع سوخت جایگزین است که از آن ها استفاده می کنیم.و در این روش است که پای تولید الکل از هوا به میان می آید.کاری که” مینگ ما” انجام داده است خلق یک روش جدید برای کنترل فرآیندی است که احیای الکتروشیمیایی نام دارد، و در فرآیند CCU برای تبدیل کربن دی اکسید به انواع دیگری از مولکول ها مورد استفاده قرار می گیرد.تز دکترای “ما”، که قرار است همین هفته از آن دفاع کند، توضیح می دهد که چگونه می توان در مقیاس نانو فلزات مختلفی را که در طول فرآیند احیا از آن ها استفاده می شود، برای تولید مواد شیمیایی مختلف به کار برد.یک مثال، نانورشته های مس هستند که می توانند از CO_2 هیدروکربن تولید کنند، در حالی که با استفاده از نقره متخلخل، می توان کربن مونواکسید تولید کرد.با تغییر این فلزات و هم چنین تغییر طول نانورشته های استفاده شده برای احیای الکتروشیمیایی، مینگ ما متوجه شد که پتانسیل الکتریکی در این واکنش را می توان تنظیم کرد، به این معنا که می توانیم هر محصول کربن داری را که می خواهیم بسازیم.البته، ما نباید بیش از حد ذوق زده شویم، زیرا تز دکترای “ما” و بررسی مقاله ی او- هنوز کامل نشده است، اما تحقیقات نشان می دهد که ممکن است در آینده ی نزدیک به شیوه های جدیدی برای استفاده از CCU در تولید انواع مواد شیمیایی دست پیدا کنیم.این فرآورده های کربنی می تواند شامل اتانول (C2H5OH) – الکلی که در نوشیدنی های الکلی مورد استفاده قرار می گیرد- و سایر انواع الکل نظیر متانول، و یا حتی مولکول های دیگر، مانند اسید فرمیک (HCOOH) باشد که به تقویت سلول های سوختی در آینده کمک خواهد کرد.گام بعدی برای “ما” و محققان همکار او – البته به جز دریافت مدرک تحصیلی!- یافتن روش هایی برای بهبود قدرت انتخاب مولوکولهای تولید شده در طول فرآیند احیای الکتروشیمیایی، و هم چنین تدوین روش هایی برای تنظیم مقیاس این فرآیند باشد، تا بتواند روزی در دنیای واقعی به کمک روش CCU بیاید.شاید برای رسیدن به آن مرحله مسیری بسیار طولانی پیش رو داشته باشیم، اما به لطف این دستاوردهای تحقیقاتی- کاهش کربن دی اکسید، تولید سلول سوختی، و البته الکل خنثی کننده کربن- چگونه می توانیم امیدوار نباشیم؟
Source: GooyaIT

هر روزه ایمیل های متعددی دریافت می کنیم مبنی بر این چگونه متوجه شویم کامپیوترمان قادر به اجرای جدیدترین نسخه بازی های کامپیوتری هست یا خیر؟ آیا حافظه کارت گرافیک و فضای RAM جوابگوی نیاز بازی ها هست یا نه؟ پاسخ گویی تک تک به این سوالات کار سختی است. تصمیم گرفتیم در این مطلب دو راهکار ساده برای پاسخ به این سوال در اختیار شما بگذاریم.
گویا آی تی – خرید یک بازی برای کامپیوتر به آسانی خرید همان بازی برای کنسول هایی مثل اکس‌باکس، پلی استیشن و … نیست چرا که مجبورید قبل از خرید نیازمندهایی سخت افزاری بازی برای اجرا روی کامپیوتر را دقیقا بررسی نمایید. اگر قرار است کامپیوتر جدیدی بخرید بهتر است مشخصات آن را با بازی هایی که قرار است روی آن نصب شود مطابقت دهید. اما چگونه سازگاری کامپیوتر با بازی ها را بررسی کنیم؟
دو راه برای انجام این کار وجود دارد:
۱- بررسی دستی
۲- بررسی خودکار

راه حل اول

گام اول: اطلاع از مشخصات سخت افزاری کامپیوتر

ابتدا پنجره Run را با نگه داشتن کلید ویندوز روی صفحه کلید و زدن کلید R اجرا نمایید و در کادر مربوطه عبارت dxdiag را به منظور باز کردن ابزار عیب یابی DirectX تایپ نمایید. زمانی که پنجره DirectX باز شد مشخصات سخت افزاری سیستم را در یک فایل Notepad یادداشت نمایید.

گام دوم: مقایسه
بعد از یادداشت برداری از مشخصات مرورگر اینترنتی تان را باز کرده و حداقل نیازهای سخت افزاری لازم برای بازی یا بازی هایی که قرار است روی سیستم نصب شوند را پیدا کرده و آنها را با مشخصات سیستم مقایسه کنید.
در تصویر زیر مشخصات سیستم خودم را در کنار نیازهای سخت افزاری لازم برای بازی که قرار است نصب کنم را مشاهده می کنید. آنها را به منظور مقایسه راحت تر در کنار یکدیگر قرار داده ام.
همان طور که می بینید کامپیوتر من قادر به اجرای بازی ”آزمایشی“ است اما به خاطر ضعیف بودن سخت افزارها قادر به اجرای بازی COD Ghost نیستم. این روش راهکاری ساده برای بررسی امکان اجرای بازی ها روی کامپیوترهای شخصی یا لپ تاپ هاست.
راه حل دوم
اخیرا وب سایتی راه اندازی شده که در آن می توان بازی مورد علاقه تان را انتخاب کنید و بعد از زدن دکمه Can You Run It، توان سیستم برای اجرای بازی را بررسی کنید. این وب سایت بعد از بررسی سخت افزارهای نصب شده روی سیستم به طور خودکار آنها را با مشخصات سخت افزاری مورد نیاز برای اجرای باز مقایسه کرده و نتیجه را به شما اعلام می کند. برای دسترسی به این وب سایت اینجا کلیک کنید.
Source: GooyaIT